Toneelvereniging M46

2008 Dubbelspel

Dubbelspel

In april 2008 speelde M’46 een aantal maal voor een uitverkocht Pesthuys Podium hun productie Dubbelspel.

Dit intrigerende stuk is gebaseerd op “Twelfth Night, or What you Will” van William Shakespeare, wiens toneelstukken actueel zijn in de lengte der tijden.

Dubbelspel sleepte u mee in de kunst van het bedriegen. Of het nou ging om de liefde, de lust of om de dagelijkse beslommeringen: de personages van Dubbelspel leefden om elkaar voor de gek te houden.

Was hij wel wie zij zelf zei te zijn? De liefde werd verblind door de bril der bedrog en de lust vierde haar hoogtij dagen.

Het publiek en M’46 heeft genoten van deze bijzondere voorstelling.

Kiki van Aubel (www.kikivanaubel.nl) tekende voor de regie en de bewerking.

Er werd gespeeld door Paul Fissette (Hertog Orsino), Lenny van Motman (Olivia), Pascal Bougie (Malvolio), Gideon Gilissen (nar), Marc van den Eertwegh (nar), Ineke Blom (Sebastiaan/Viola), Ad Defesche (mijnheer André), Armand Harings (mijnheer Tobias), Edward van Rossum (Valentino), Daniëlla Marks (Maria), Joke van Engelshoven (Maria), Lilian Hendrix (Maria), Martha Lucassen (Maria).

----------

Recensie door Henk Hover

"Dubbelspel" door M46

Gezien: Dubbelspel Toneelgroep: M46 Maastricht Locatie: Pesthuys Podium - Vijfkoppen 1 - 6211 JS - Maastricht

Regie: Kiki van Aubel

Nog te zien: vrijdag 11 april en zaterdag 12 april om 20.30 uur en zondag 13 april om 1 5.00 uur

De Maastrichtse Toneelgroep M46 is een gerenommeerde club in het Limburgse theatercircuit.

In de helaas ter ziele gegane toneelwedstrijd “tournooi der lage landen” won M46 in 2005 nog de hoofdprijs met het stuk Zondagskinderen.

Ze spelen het stuk Dubbelspel gebaseerd op “Twelfth Night, or What you Will” van William Shakespeare.

De gangbare Nederlandse vertaling van de titel Twelfth Night is : Driekoningenavond ; de twaalfde dag na Kerst: de traditionele feestavond van Driekoningen (6 januari), een avond van vrolijke chaos, waarop de wereld op zijn kop gezet mag worden. Het toeval wil dat dat ik in twee jaar tijd voor de derde keer een uitvoering van dit stuk bezoek. In april 2006 zag ik het stuk in een regie van Venlonaar Theu Boermans. Het was een uitvoering van het Amsterdamse toneelgezelschap De Theatercompagnie. Carice van Houten, die de vrouwelijke hoofdrol speelde was weergaloos. Paul de Leeuw, in een bijrol weinig indrukwekkend. Vorige zomer vond er op de ruïne van kasteel Born een uitvoering plaats van het stuk in een regie van Monique Engelse. Afgelopen weekend zag ik het stuk nog eens nu door M46.

Het verhaal in het kort: Gravin Olivia wordt verliefd op Cesario. Maar Cesario is een vrouw, Viola die zich om zich te beschermen als man heeft verkleed. Viola op haar beurt, is verliefd op Hertog Orsino, maar kan dit door haar vermomming niet laten merken. Orsino, die verliefd is op Olivia, raakt geïntrigeerd door de meisjesachtige Cesario. Ergens loopt nog een tweelingbroer van Olivia, Sebastiaan rond zonder dat ze van elkaars bestaan weten. Je kunt je voorstellen dat dit leidt tot verwarrende taferelen. De Hertog en de Gravin laten zich bijstaan door een assistent. De rechterhand van Olivia is de egocentrische rentmeester Malvolio. De regisseur situeert het spel in één decor. De keuken van het huis van gravin Olivia. Naast een lange werktafel is er een barretje en een hoekje met een piano. De keuken is het domein van huishoudster Maria, in de uitvoering van M46 gespeeld door 4 actrices tegelijkertijd. Ook aanwezig van twee voortdurend innemende drinkebroers: de oom van Olivia en zijn metgezel. Om het verhaal, dat door de regisseur drastisch is ingekort en de vele verschillende personages te duiden laat de regisseur twee narren het stuk hier en daar letterlijk stilleggen en duiden. Het spel: Er wordt goed gespeeld. De acteurs van M46 weten goed om te gaan met het soms behoorlijk ingewikkelde stuk. Speciaal compliment voor de hoofdrolspeelster lneke Blom, die eigenlijk een driedubbelrol speelt. De enscenering: Het stuk speelt zich volledig af in een soort van kasteelkeuken. Het decor is mooi en functioneel. De ruimte wordt goed gebruikt. Als publiek zit je er, zeker als je net als ik vooraan zit, letterlijk bovenop. Er zijn geen decorwisselingen en de verschillende ruimtes waar het stuk zich afspeelt worden vaak alleen gesuggereerd door subtiele veranderingen in het licht en door de plek en de manier van opkomst. Regie: Kiki van Aubel heeft een mooi stuk neergezet met M46. Omdat ze flink in de tekst gehakt heeft worden bepaalde lijnen niet afgemaakt of uitgediept. Dat kan het voor de argeloze toeschouwer nodeloos ingewikkeld maken door het grote aantal lijnen en personages dat door elkaar loopt. Mijn dochter Floortje 12 jaar heeft zich echter zonder dat ze het stuk ooit eerder zag kostelijk geamuseerd en de grote verhaallijnen goed kunnen volgen. Nadeel van de keuze voor de (drie)dubbelrol van de hoofdrolspeelster is dat de zoektocht en het verlangen naar haar vermiste of overleden tweelingbroer ontbreekt als drijfveer. Omdat ze zowel de zus als de broer speelt kunnen ze elkaar niet in de armen sluiten op het einde. Genomineerd voor de vergulde Chapeau.

----------